Aktualności Dzielnica 1 Stare Miasto

plakat wystawy (NIE)PEWNOŚĆ

(NIE)PEWNOŚĆ

Galeria Krypta u Pijarów w Krakowie oraz J.M. Rektorzy ASP w Krakowie oraz UPJPII  w Krakowie serdecznie zapraszają na wystawę Artystów - Dydaktyków ASP w Krakowie (NIE)PEWNOŚĆ

Wystawa od  30 października do 15 listopada  2025 od  poniedziałku do soboty  11:00 - 17:00
Kraków, ul . Pijarska 2

Dni Jana Pawła II 2025

(NIE)PEWNOŚĆ

Wystawa w Galerii Krypta u Pijarów inspirowana poezją Karola Wojtyły, głównie wierszem „Bojaźń, która leży u początku”.

Wystawa Artystów ̶ Dydaktyków ASP w Krakowie pt. (Nie)Pewność w Galerii Krypta u Pijarów jest wprowadzeniem do głównych wydarzeń Dni Jana Pawła II w Krakowie. Temat tegorocznej edycji, w dobie polikryzysu, skłania do refleksji nad kondycją sztuki współczesnej. Jej przesłanie często ukazuje przejaw dramatu człowieka, jego niepokój i cierpienie. Na wystawie 10 Artystów ̶ Dydaktyków ASP prezentują obrazy, rzeźby, grafiki i obiekty, które ukazują kondycję współczesnego człowieka  ̶  jego niepewność, zagubienie i rozpacz; jego wiarę, nadzieję i miłość.

Uczestnicy wystawy:Rektor ASP, prof. Andrzej Bednarczyk (Wydział Malarstwa) prof. Grzegorz Bienias (Wydział Malarstwa )prof. Łukasz Konieczko  (Wydział Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki) prof. Marcin Surzycki (Wydział Grafiki) prof. Zbigniew Sałaj (Wydział Malarstwa) prof. ASP Rafał Pytel (Wydział Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki) prof. ASP Marta Bożyk (Wydział Grafiki) prof. ASP Katarzyna Stryszowska-Winiarz (Wydział Architektury Wnętrz) prof. ASP Marta Makarczuk (Wydział Malarstwa)  dr Sławomir Biernat (Wydział Rzeźby)

program wszystkich wydarzeń Dni JP2 na stronie: https://dni-jp2.upjp2.edu.pl/program

Bojaźń, która leży u początku

Karol Wojtyła

O jakże jesteś związane miejsce mojego mijania z miejscem narodzin...
Zamysł Boga spoczywa w twarzach przechodniów,
a głębia jego podąża za tokiem powszednich dni -
Obsuwając się w śmierć, odsłaniam oczekiwanie
i oczy utkwione w jedno miejsce
i w jedno zmartwychwstanie,
jednakże wieko ciała zamykam i pewnik jego rozpadu
powierzam ziemi.
Ty wschodzisz nad nią powoli i zamysł Twój
nadal zrównywasz z powierzchnią każdego dnia
oraz z cieniem przechodniów na ulicach
popołudniową porą... w ulicach naszego miasta
pod zmierzch...
Ty, Boże!
Ty Jeden możesz ciała nasze odebrać ziemi z powrotem!